บันทึกสิ่งที่ได้เรียนรู้ใน CIMB ASEAN Stock Challenge 2.0
ปีนี้จัดแข่งช่วง 9 October – 27 October 2017, 3 weeks มีเวลาให้เทรด
15วันทำการ แต่ในประเทศไทยมีแค่12วันทำการเพราะมีวันหยุด3วัน
ปีนี้วางแผนมาอย่างดี ทำการบ้านเข้มข้นมาก และจริงจังสุดๆ
แต่ก็ติดอย่างนึงคือเทอมนี้ลงเรียนหนักมาก วันอังคารถึงวันศุกร์นี่เรียนทั้งวัน
ว่างแค่วันจันทร์ วันจันทร์แรกที่เริ่มแข่งยังสอบMidtermอยู่เลย แต่ก็เอาให้เต็มที่เท่าที่ได้
ผมค่อนข้างชอบระบบของ CIMB ที่ใช้ในการจัดแข่ง ระบบมัน Fairมากๆ ต่างจากClick2win
ลิบลับ
เพราะหลักๆเลยมันอิงกับตลาด Real-time ไม่มีการ Delay ใดๆทั้งสิ้น
และอย่างที่สองคือ การที่จะตั้งซื้อหรือขายไม่ใช่ว่าเคาะขวาหรือโยนซ้ายแล้วจะmatchedทันที
ต้องรอให้มีTransaction ในReal-time marketเกิดขึ้นเท่านั้น
ดังนั้นต้องคำนึงถึงสภาพคล่องด้วยเพราะจำนวนเงิน 100,000$ จะเข้าออกนี่ต้องคำนึงถึงสภาพคล่องด้วย
ดังนั้นจะไปเล่นหุ้นเล็กๆนี่ยากเลย
Week 1
เปิดตัวมาดี แต่ก็ร่วงลง จบweek1
นั่งทบทวนดูว่าต้องเล่นแบบAggressiveมากขึ้น ต้องเพิ่มขนาดposition
Week 2
เริ่มเพิ่มขนาด position size มากขึ้น แต่สัปดาห์นี้พลาดโอกาสคือ
มีอยู่วันนึงที่มันเกิด Technical problem ในระบบ คือคีย์ออเดอร์ไปแล้วมันค้างไม่มีการ matched
สักหุ้น
และยังไม่พอ trading limit ลดลงด้วย และวันนั้นหุ้นในแผนตอนเช้าวิ่งเพียบเลย
กว่าเค้าจะแก้ไขระบบให้ก็สิ้นวันแล้ว วันนั้นเหมือนเสียโอกาสไป1วันเต็มๆ
ซึ่งทำให้ผมรู้สึกเจ็บใจมากๆที่พลาดโอกาสนั้นไปโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย
แต่วันศุกร์ของสัปดาห์นั้น(ลงทุนแบกnotebookขึ้นมาเปิดในห้องเรียน) ก็แก้เกมกลับมาได้โดยซัดไม้ใหญ่อย่างละ 50% 2ตัว คือRS และ ASAP วันนั้น RS
break all time high พอดี จังหวะที่ผมเข้าคือเห็นใน ticker แล้วไปเปิดกราฟดูเห็นมันจ่อพอดี จึงตัดสินใจหวดทันที
Week 3
สัปดาห์สุดท้ายของการแข่ง สัปดาห์นี้ผมลงทุนขาดเรียนทั้งสัปดาห์เพื่อเตรียมตัวเทรด
เป็นช่วงที่กดดันมากๆเพราะโดนจี้ตูดอยู่ สัปดาห์นี้มีวันที่เทรดได้แค่3วันคือ อังคาร
พุธ ศุกร์ วันอื่นหยุด หลังจากที่อัพเดทอันดับวันพุธอยู่ที่4จึงรู้สึกเครียดมากๆ
เพราะไม่ว่าจะอยู่ที่4หรือที่โหล่ก็ค่าเท่ากัน เพราะเค้าเอาแค่3อันดับแรกเท่านั้น
วันสุดท้ายวันศุกร์เทรดด้วยความตะบี้ตะบัน กดดันสุดๆ
เข้าแล้วไม่วิ่งก็ออกไปหาตัวใหม่ พอออกปุ๊บมันดันวิ่งซะงั้น เปลี่ยนตัวไปมาๆ
มีแต่เข้าไปแล้วไม่วิ่ง จนสิ้นวันหลังจากอัพเดทอันดับก็รู้สึกblankมาก
เพราะวันนี้รู้สึกfailจริงๆ สิ่งที่ตั้งใจทำมาทุ่มเทลงไปเหมือนมันสลายลงไปเลย รู้สึกเจ็บใจมากๆเพราะคาดหวังกับงานนี้มาก
เพราะหวังว่ามันจะเป็นใบเบิกทางให้ผมได้ในเส้นทางของ Proprietary Trader
หลังจากนั้นผมใช้เวลาอยู่กับตัวเองและทบทวนตัวเอง
ถึงผมจะแพ้แต่อย่างน้อยก็ได้ประสบการณ์ มันทำให้ผมได้รู้ว่าถ้ามีอะไรมากดดันเรา
มันจะทำให้เราทุ่มเทใส่ความพยายามกับมันสุดๆ
ผมแทบไม่เชื่อตัวเองเลยว่าผมจริงจังกับพอร์ทแข่งยิ่งกว่าพอร์ทจริงๆของตัวเองเสียอีก
วินัยในพอร์ทแข่งนี่เกือบเต็ม100% เข้าแล้วไม่วิ่ง ลงมาstop loss
ดูทรงไม่ดีคือขายออกทันทีแทบจะไม่มีการลังเลใดๆทั้งสิ้น การMoney
management คำนวณposition size เทียบกับRiskนี่ก็ทำได้ดีมาก
และยิ่งไปกว่านั้นคือการทำการบ้านคัดเลือกหุ้นนี่ทำจริงจังมากกว่าในพอร์ทจริงเสียอีก
มันจึงทำให้ผมเห็นศักยภาพของตัวเองมากขึ้น
และนำสิ่งเหล่านี้มาปรับใช้ในพอร์ทจริงต่อไป
ถึงผมจะแพ้ แต่ความเจ็บและประสบการณ์มันสอนให้ผมโตขึ้นเสมอ...
No comments:
Post a Comment